Ciąża tradycyjnie już określana jest mianem „stanu odmiennego” i termin ten najlepiej oddaje rzeczywistość przemian zachodzących w organizmie i to zarówno w sferze fizycznej, jak i w psychice. Odmienność ta dotyczy różnicy do stanu sprzed poczęcia i dotyczy wszystkich sfer życia nie omijając sfery seksualnej . Seksualność kobiety i jej potrzeby ulegają w ciąży znacznym zmianom. Mówi się nawet o pewnej sinusoidzie seksualności charakteryzującej kobiety ciężarne.

Trzeba jednak pamiętać , że tak jak istnieją różnice w przeżywaniu własnej seksualności przez kobiety nieciężarne tak samo występują one wśród kobiet będących w ciąży. Zmiana seksualności kobiety w ciąży jest konsekwencją rewolucyjnych wręcz przemian hormonalnych zachodzących w jej organizmie, a mających na celu utrzymanie ciąży i wzrost płodu oraz pochodnych im zmian fizycznych i psychicznych.

Poziom pobudliwości seksualnej jak i satysfakcja uzyskiwana ze współżycia w I trymestrze ciąży cechuje się dużym zróżnicowaniem. U części kobiet dochodzi do znacznego spadku libido. U innych zaś do wzrostu aktywności seksualnej. Pod wpływem wydzielanych w trakcie ciąży hormonów dochodzi do przekrwienia narządów płciowych kobiety. Przekrwienie to może powodować wzrost wrażliwości na bodźce erotyczne. Czasami jednak nadwrażliwość ta prowadzi do bolesności, jak ma to często miejsce w przypadku gruczołów piersiowych. Jeśli dodatkowo u kobiety wystąpią nudności, wymioty, pogorszenie ogólnego samopoczucia, zmęczenie i senność, co zdarza się we wczesnej ciąży może mieć to wpływ na poziom libido znacznie je obniżając, a czasem całkowicie niwelując. Tak więc we wczesnej ciąży możliwe są trzy warianty ewolucji potrzeb współżycia i możliwości odczuwania doznań seksualnych ; obniżenie (zwłaszcza gdy towarzyszą ciąży wyżej wymienione dolegliwości), utrzymywanie się na tym samym poziomie, lub ich wzrost. Wszystkie te warianty mogą się się pojawić i mają swoje uzasadnienie.

W II trymestrze ciąży dochodzi zazwyczaj do wzrostu zainteresowania współżyciem płciowym. U większości kobiet zauważa się wyraźny wzrost pobudliwości i wzbogacenie przeżyć. Nie bez znaczenia jest tu ustąpienie dolegliwości typowych dla I trymestru, jak i fakt psychicznego dostosowania się małżonków do nowej sytuacji.

W III trymestrze ciąży aktywność seksualna kobiet będących po raz pierwszy w ciąży jest zwykle mniejsza, natomiast u kobiet w kolejnych ciążach, nie ulega większym zmianom. Wydaje się ,że główną przyczyną ograniczenia aktywności seksualnej w III trymestrze jest duży poziom lęku u kobietb w I ciąży, jak i czysto fizyczne niedogodności związane z zaawansowaniem ciąży.

Seksualność kobiet w ciąży podlega stałym, naturalnym przemianom i cechuje się znacznym indywidualnym zróżnicowaniem. Na przebieg jej zmienności ma wpływ zarówno układ neurohormonalny, indywidualny stan psychiki kobiety, jak i jakość wzajemnych relacji małżeńskich.

www.noworodek.pl