21 głosów
Nowy na pokładzie
Witam mam prohormon sus500. Nie wiem jak mam go jeść, kolega mi doradził żebym jadł 1 tabletkę co 12h. Dobrze mi doradził? Jak nie, to dajcie swoje propozycje.
PRZYKŁADOWE CYKLE NA PROHORMONACH: https://www.kfd.pl/p...ch-104478.html/
Edytowany przez lMAGO, 02 kwiecień 2019 - 22:02 .
NAJA KFD
Where's My Bitches ?
POPULARNY
Na samym poczatku chcialem dodac link z wiki, ktory po krotce opisuje PH.
Linki z forum do tematow o Prohormonach:
Artukuly poswiecone PH:
Prohormony
Każdy, kto w ostatnich latach przeglądał pisma dla kulturystów, prawdopodobnie przeczytał coś o prohormonach. Uznane za suplementy, które mogą podwyższyć poziom testosteronu i zwiększyć masę mięśni, stały się bardzo popularne wśród kulturystów i innych sportowców. Reklama reklamą, a nauka wciąż bada te substancje.
Każdy suplement będący w stanie podnieść poziom testosteronu, jest niezwykle cenny dla kulturystów, gdyż nawet niewielki wzrost tego hormonu zwiększa rezultaty ciężkiego treningu. Jednak, które prohormony są najbardziej skuteczne i jak najlepiej jest je stosować? A przede wszystkim, czy są bezpieczne?
Pigułka sukcesu?
Prawie trzy lata temu jako pierwszy, bezpośrednio skierowany do kulturystów, pojawił się androstendion. Wkrótce po nim zainteresowano się następnym prohormonem, dehydroepiandrosteronem, (DHEA), który miał służyć do terapii zastępczej u starzejących się mężczyzn. O istnieniu androstendionu usłyszeli wszyscy, gdy okazało się, że stosował go Mark McGwire podczas swego, pełnego bicia rekordów, sezonu w 1998 r.
Od 1996 r. na rynku pojawiły się inne prohormony, które miały jakoby zwiększać siłę i masę mięśniową. Obecnie możemy spotkać, co najmniej pięć tego rodzaju suplementów:
Androstendion
4-androstendiol
5-androstendiol
19-norandrostendion
19-norandrostendiol
Androstendiol i norandrostendiol różnią się od androstendionu budową chemiczną. Jednak różnice między -dionami, -diolami, a testosteronem są niewielkie (bliższe szczegóły można uzyskać na stronie internetowej http://www.flexonline.com klikając na "Big Science").
Największą uwagę badaczy przykuł androstendion. Pierwszą szeroko rozpowszechnioną pracę na ten temat, przeprowadzoną pod kierunkiem badacza z lowa State University, Douglasa Kinga, opublikowano w The Journal of the American Medical Association (JAMA) w czerwcu 1999 r. W przeciwieństwie do opinii entuzjastów prohormonów, King nie zaobserwował żadnego wpływu na poziom testosteronu w surowicy po podawaniu osobom badanym 100mg androstendionu trzy razy dziennie przez 8 tygodni. Ponadto ostrzegał, że używanie androstendionu może mieć szkodliwe konsekwencje dla zdrowia z powodu wzrostu poziomu estrogenów i zaobserwowanego spadku frakcji "dobrego" cholesterolu (HDL).
Potwierdziła to praca opublikowana w The Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism, w której również nie stwierdzono żadnego wpływu podawania doustnie 100mg androstendionu przez pięć dni na syntezę białek mięśniowych. Nie dziwi nas to, gdyż z innych prac wynika, że dawka 100mg ma niewielki lub żaden wpływ na poziom testosteronu w surowicy u większości zdrowych, młodych mężczyzn.
Ostatnio (9 lutego 2000 r.), również w JAMA, ukazały się wyniki badań, finansowanych częściowo przez Major League Baseball (MLB), a opracowanych pod kierunkiem Benjamina Ledera, w których podawano wyższą, bo 300-miligramową dawkę. W przeciwieństwie do rezultatów Kinga, Leder wykazał, że poziom testosteronu w osoczu zwiększył się w niektórych przypadkach prawie aż o 60%. Podobnie jak King, Leder zaobserwował również, że jednocześnie drastycznie zwiększył się poziom estrogenów.
Większość badań dotyczy androstendionu, mimo tego, że wśród kulturystów bardziej popularny jest androstendiol i norandrostendiol. Choć nauka zawsze pozostawała nieco w tyle za praktykami sportowców, to naukowcy zaczynają teraz zdawać sobie sprawę z tego, że muszą starać się ich dogonić.
W jednym z ostatnich eksperymentów, przeprowadzonych przez dr Conrada Earnesta i wsp. (opublikowanego w European Journal of Applied Physiology), porównywano efekty 200mg androstendionu z 200mg androstendiolu. Zarówno badania laboratoryjne, jak i na zwierzętach, nie wykazały żadnych różnic dotyczących wzrostu testosteronu pomiędzy tymi dwoma suplementami. Z moich obserwacji wynika, że ani 200mg androstendionu ani androstendiolu podanych doustnie, nie ma żadnego wpływu na rzeczywiste rezultaty na siłowni. Przyczyna tego tkwi bardziej w poziomie dawkowania niż w generalnej skuteczności tych preparatów.
Jak brać prohormony by mieć najlepsze efekty?
Od czego zależą rezultaty na siłowni? Badania, Ledera i wyniki dotyczące androstendiolu w połączeniu z norandrostendiolem uczą nas czego pożytecznego: w przypadku prohormonów podawanych doustnie efekt jest zależny od dawki. Doświadczają tego w codziennej praktyce kulturyści.
Prawie każdy, z którym rozmawiałem podkreśla, że rezultaty lepsze niż przeciętne uzyskuje się wówczas, gdy dawka zarówno dla androstendiolu jak preparatów norandrostendiol/norandrostendion przekracza 600mg dziennie. Znam doświadczonego ciężarowca, który w ciągu zaledwie 3 tygodni, potrafił wycisnąć na ławce o 11kg więcej, stosując wysokie dawki prohormonów. Prawdopodobnie rezultaty te związane są z szybkim rozkładaniem prohormonów po podaniu doustnym, przez wątrobę. Pewna ilość jakiegokolwiek prohormonu jest metabolizowana w wątrobie do postaci nieczynnej niemal natychmiast po przejściu z przewodu pokarmowego do krwi. W ten sposób tylko niewielka część czynnej substancji dociera do mięśni. Wyższe dawki przypuszczalnie, dlatego są bardziej skuteczne, że na krótko zyskują przewagę ilościową nad enzymami unaczyniającymi w wątrobie.
Układając, zatem plan stosowania prohormonów należy uwzględnić pewne wskazówki.
Naturalna czynność wątroby skierowana "przeciwko" prohormonom wymaga stosowania wyższych dawek od podanych na opakowaniu. Powinny one zostać określone w sposób naukowy, jednakże istnieją doniesienia sugerujące, że do wywołania przyrostu masy mięśniowej u większości osób niezbędne są dzienne dawki doustne rzędu 450-600mg. Wyższe dawki nasilają się zarówno pozytywne, jak i negatywne efekty.
Stosując takie dawki należy brać prohormony cyklicznie, nie dłużej niż jednorazowo przez dwa tygodnie; potem należy zrobić 4-tygodniową przerwę.
Preparaty podjęzykowe i przezskórne muszą jeszcze być przebadane klinicznie, zatem trudno jest podać właściwe dawkowanie. Niektóre nowsze preparaty przezskórne powinny mieć duży współczynnik wchłaniania, czyli, że większość użytego preparatu dostanie się do organizmu. Jeśli używasz tego typu środków, zacznij od zaleceń podanych na opakowaniu i postępuj zgodnie z umieszczonymi tam ostrzeżeniami. Co do preparatów podjęzykowych, to według istniejących doniesień, jednorazowo wchłania się nie więcej niż 25mg prohormonu, zatem raczej należałoby je stosować częściej, niż w wyższych dawkach. Wydaje się, że maksymalna dawka to jedna tabletka, co godzinę do dwóch. Nie należy ich brać tuż przed posiłkiem, ze względu na możliwą obecność kompleksów cyklodekstryny w jamie ustnej, które mogą zwiększyć wchłanianie toksyn z pożywienia.
Pora przyjmowania prohormonów zależy od tego, jakie są nasze w stosunku do nich oczekiwania. Pojedyncza dawka androstendiolu spowoduje krótkotrwały przypływ energii podczas treningu. Będzie on trwał zazwyczaj od 1 do 2 godzin, czyli wystarczająco długo, by dopomóc w ciężkich ćwiczeniach. Wypróbuj dawkę 300-600mg doustnie lub 1 tabletkę podjęzykowo na 30 minut przed treningiem. Generalnie prohormony przez skórne raczej nie powodują takiego krótkotrwałego przypływu energii, ponieważ bardziej stopniowo przedostają się do organizmu.
Wielu ludzi zastanawia się, czy prohormony należy brać między posiłkami, czy w ich trakcie. Choć enzymy trawienne nie niszczą prohormonów, to jednak obecność pożywienia może zwolnić szybkość, z jaką zostaną wchłonięte. Ponieważ prohormony są rozpuszczalne w tłuszczach, tłuszcz i oleje zawarte w diecie również mogą upośledzić ich wchłanianie i dostępność biologiczną. W przypadku stosowania preparatów podjęzykowych lub przez skórnych wpływ pożywienia jest bez znaczenia.
Poziom androgenów generalnie najwyższy jest rano, a najniższy w nocy. Brak jest zgodności, co do tego, czy prohormony powinno się brać rano i/lub przed treningiem, ale nie wieczorem, by naśladować naturalny rytm wydzielania testosteronu, który jest obniżony przez część doby. Teoretycznie to mogłoby zapobiec zmniejszeniu naturalnej produkcji testosteronu. Jednak ci, którzy zalecają, by brać prohormony wieczorem uważają, że stosując je przez tak krótki okres jak 2 tygodnie - bez względu na dawkę - nie zakłóca się gospodarki hormonalnej organizmu. Ponadto uważają oni, że nie biorąc żadnych prohormonów na noc pozbawia się organizm czasu, w którym dojdzie wówczas do jednoczesnej zwyżki testosteronu i hormonu wzrostu. W tej kwestii musisz sam poeksperymentować i zadecydować sam za siebie.
Objawy uboczne.
Pamiętaj, że niezależnie od tego, jak ostrożnie postępujesz z prohormonami, zawsze istnieje niebezpieczeństwo wystąpienia działań ubocznych. Po połknięciu preparatu może on wejść w interakcję z prawie każdą tkanką organizmu. Dlatego efekty uboczne mają prawo wystąpić w przypadku systematycznego stosowania jakiegokolwiek hormonu.
Nie da się oddzielić od siebie zalet i wad prohormonów. Wyższe dawki mogą zwiększyć skuteczność, ale również podnieść ryzyko działań niepożądanych. Istnieje duża różnorodność możliwych do zaobserwowania objawów ubocznych i stopnia ich nasilenia. Nie ma nic za darmo. Im bardziej zbliżamy się do wystąpienia prawdziwego działania anabolicznego, tym większe prawdopodobieństwo pojawienia się negatywnych konsekwencji. Przyjmowanie prohormonów w dużych dawkach przez kilka tygodni może doprowadzić do zmniejszenia endogennej produkcji testosteronu. Dlatego rozsądne jest brać je przez 2 tygodnie, a potem przerwać na 4 tygodnie, by zapobiec zaprzestaniu produkcji naturalnego testosteronu, a przynajmniej umożliwić mu szybki powrót do normy w ciągu 4 tygodni.
Należy również uświadomić sobie, że rezultaty stosowania prohormonów nie są trwałe. Po zaprzestaniu ich brania, większość ludzi obserwuje zarówno spadek masy ciała, jak i siły. Przyrost masy w trakcie brania prohormonów może wiązać się z zatrzymywaniem wody, gdyż jest to częste zjawisko przy wyższych dawkach. Wzrost siły może być wynikiem pobudzenia ośrodków nerwowych i dlatego zmniejszy się po zaprzestaniu suplementacji.
Nie żałuj sobie białka ani treningu.
Podstawową prawdą dotyczącą prohormonów jest to, że nic Ci nie dadzą, jeśli nie będziesz ciężko trenował i dużo jadł. Trening z niedostatecznym obciążeniem nie zapewni odpowiedniego budulca dla przyrostu, bez względu na to, jakich suplementów będziesz używał. Podobnie, jedząc niewystarczającą liczbę kalorii zmniejszysz dostępność testosteronu z powodu zwiększenia poziomu białka zwanego białkiem wiążącym hormony sterydowe. Białko to wiąże krążący we krwi testosteron, przez co nie może on przedostać się do komórek mięśniowych. Ograniczenia w diecie również zwiększają poziom kortyzolu, a zmniejszają insuliny, IGF-I (czynnik wzrostu) i hormonów tarczycy. Działanie tych ostatnich trzech hormonów pozwala na optymalne rezultaty stosowania prohormonów.
I wreszcie nie zapomnij o białku. Zjadając go mniej niż 2,2g na kilogram wagi ciała, tracisz tylko swój czas i pieniądze.
Jeli zdecydujesz się brać prohormony, rób to odpowiedzialnie. Pamiętaj, że prohormony to też hormony-przekaźniki chemiczne, które są w stanie zmienić organizm w sposób widoczny, a często nieodwracalny. To nie to samo, co witaminy czy inne suplementy żywieniowe. I choć margines bezpieczeństwa w przypadku prohormonów wydaje się być znacznie szerszy niż dla steroidów anabolicznych/androgennych, to duże dawki jakiejkolwiek substancji chemicznej generalnie niosą ze sobą ujemne konsekwencje - a nigdy nie da się przewidzieć, czy dodatkowo nie wystąpi jakaś nietypowa szkodliwa reakcja na dany preparat.
Ogólne zasady stosowania prohormonów
By po jakimś czasie uwidocznić zmiany w masie mięśniowej, potrzeba, co najmniej 450mg doustnie na dzień, albo 100-150mg (lub więcej) podjęzykowo. dawkę należy zwiększać ostrożnie.
W celu zwiększenia energii do treningu weź pojedynczą dawkę 300-600mg, androstendiolu doustnie na około godzinę przed treningiem. Jeśli stosujesz preparaty podjęzykowe, powinna wystarczyć do tego jedna tabletka. Pamiętaj, że preparaty podawane miejscowo mogą wchłaniać się zbyt stopniowo, by wywołać ten krótkotrwały efekt.
W odniesieniu do masy i siły, większe dawki, co 3-4 godziny powinny dać najlepsze rezultaty, ale jednocześnie zwiększą ryzyko działań niepożądanych. Stosowanie preparatów podjęzykowych lub miejscowych znacznie zwiększa wchłanianie, co pozwala na mniejsze dawki, ale nie eliminuje ryzyka.
Jelśi decydujesz się stosować prohormony codziennie, rób to w dwutygodniowych cyklach oddzielonych czterotygodniową przerwą. Pozwoli to znacznie zmniejszyć ujemne skutki w odniesieniu do naturalnej produkcji testosteronu.
Szczególne postacie preparatów
Wykazano, że lepsze efekty działania prohormonów uzyskuje się przy stosowaniu dużych dawek doustnych. Jednakże lepiej byłoby nie tracić 90% tego, za co się zapłaciło. Dlatego wymyślono inne, korzystniejsze sposoby dostarczania prohormonów do organizmu.
Podjęzykowe preparaty są najbardziej popularną alternatywą w stosunku do postaci doustnych. W tym wypadku prohormony są połączone z nośnikiem, który rozpuszcza się w wodzie. Najczęściej jest to cukier - beta cyklodekstryna. Znacznie zwiększa ona rozpuszczalność lipofilnego prohormonu, czyniąc go rozpuszczalnym w wodzie. W połączeniu z cyklodekstryną, prohormon ulega wchłonięciu przez tkanki jamy ustnej i bezpośrednio dociera do krwi, omijając wątrobę.
Jednakże nie wszystkie cyklodekstryny są jednakowo skuteczne. Istnieją pewne dowody na to, że najskuteczniejsza jest postać zwana hydroksypropylo-beta-cyklodekstryną. Wiele firm produkujących suplementy używa tej postaci.
Tabletki policzkowe to kolejny sposób podawania prohormonów połączonych z cyklodekstyną. Różnią się tym od tabletek podjęzykowych, że umieszcza się je pomiędzy policzkiem a dziąsłem i wchłaniają się w bardziej stały i przedłużony sposób przez tkanki dziąsła i jamy ustnej; więcej się wchłania, mniej ulega połknięciu. Choć ta technologia jest lepszą metodą dystrybucji leku i jest już dostępna, dotąd żadna z firm produkujących suplementy nie wykorzystała jej w przypadku prohormonów.
Przezskórne, czyli miejscowe preparaty, przeznaczone są do stosowania na skórę, skąd wchłaniają się bezpośrednio do krwi. Są dwa typy technologii stosowanych w preparatach przez-skórnych: oparte o cyklodekstrynę i o liposomy.
Cyklodekstryna jest dobrym nośnikiem przez skórnym. Działa w ten sam sposób na skórze, co w jamie ustnej: prohormon zostaje związany z rozpuszczalną w wodzie cyklodekstryną i wędruje razem z nią do krwi, skąd rozprowadzany jest po całym organizmie.
Liposomy, kuliste cząsteczki tłuszczu, zdolne do przenoszenia wewnątrz różnych substancji, są również dobrą metodą dystrybucji przezskórnej. Mogą mieć one jedną lub dwie warstwy, różniąc się grubością otoczki tłuszczowej, która zawiera prohormon, co prowadzi do różnej prędkości przechodzenia go do organizmu.
Zaletą preparatów przezskórnych także jest ominięcie wątroby, czyli uniknięcie szybkiej deaktywacji. Preparaty te są popularne wśród uznanych kulturystów, ale ich wysoki koszt sprawia, że są niedostępne dla większości użytkowników.
UWAGA!
Słowo ostrzeżenia na temat cyklodekstryny i możliwych interakcji z substancjami rakotwórczymi. Josef Pita, uznany za największego eksperta od cyklodekstryn, przeprowadził badania na temat, hydroksypropylo-beta-dekstryny (HPBCD), opublikowane w The Journal of Pharmaceutical Sciences, które poddało w wątpliwość bezpieczeństwo HPBCD. Okazało się, że duże dawki HPBCD mogą zwiększyć wchłanianie wszechobecnych toksyn do organizmu, wykazując in vitro wzrost wchłaniania różnych substancji rakotwórczych zazwyczaj występujących w pożywieniu i w otoczeniu.
Choć było to badanie in vitro, nasuwa się ważne spostrzeżenie: mimo że sama HPBCD nie jest toksyczna, to jednak hormony pewnie nie są jedynymi substancjami, których wchłanianie ona zwiększa. Szczególną uwagę należy zwrócić na lipofilne związki chemiczne, gdyż są one szeroko rozpowszechnione w pożywieniu ludzi i zwierząt, a wiele z nich działa rakotwórczo. Szacuje się, że mogą być odpowiedzialne za do 25% nowotworów u ludzi. Ponadto wiele substancji rakotwórczych, pochodzących z zanieczyszczonego powietrza i dymu jest obecna w ślinie i wraz z nią przedostaje się do układu pokarmowego. Autorzy ostrzegają wszystkich, którzy są w znacznym stopniu narażeni na te toksyny - ze względu na palenie, rodzaj pracy, czy nawet usytuowanie domu - by uniknąć dużego doustnego spożycia HPBCD dopóki nie będzie więcej wiadomo na temat tego zwiększonego ryzyka.
Pod językiem i przez skórę: to może być nielegalne
Jeśli chodzi o metodę podawania suplementów żywieniowych, prawo stawia sprawę jasno: legalne jest jedynie podawanie ich drogą pokarmową. To powoduje, że pewne sposoby podawania preparatów są po prostu bezprawne.
Jednym z nich jest podawanie przezskórne. Według zasad zawartych w Dietary Suplement Health and Education Act to był i ciągle jest sposób podawania suplementów nieżywieniowych, np. preparatów wytwarzanych przez przemysł kosmetyczny.
Inną, popularną ostatnio metodą, jest podawanie preparatu w postaci sprayu do nosa. Spray do nosa również nie może być suplementem żywieniowym. Tak można podawać leki, często leki homeopatyczne. Preparaty homeopatyczne nie są suplementami żywieniowymi i nie poddają się regulacjom prawnym DSHEA.
Są też sposoby dostarczania preparatu, które spełniają warunek przechodzenia przez przewód pokarmowy: tabletki podjęzykowe i przezśluzówkowe. Obie te metody są do zaakceptowania w odniesieniu do suplementów żywieniowych, jeśli na opakowaniu nie ma uwag, co do dostarczania składników sposobem innym niż przez połykanie, jednak też przez przewód pokarmowy. Jeśli na opakowaniu są wskazania, co do podawania przezluzówkowego lub omijajacego wątrobę, produkt nie podlega regulacjom DSHEA i ze względu na mechanizm dystrybucji jest zakwalifikowany jako przypuszczalny lek.
Zatem legalność zależy od tego, co zostało napisane na opakowaniu lub w ulotce reklamowej. Jeśli produkt nie przechodzi przez przewód pokarmowy, to nie jest suplementem żywieniowym. Produkty nie należące do tej kategorii, takie jak kosmetyki, leki i preparaty homeopatyczne podlegają innym regulacjom prawnym sporządzonym przez Food and Drug Administration. W rzeczywistości prawo kontrolujące to, co można twierdzić o skuteczności kosmetyków jest znacznie bardziej liberalne niż w odniesieniu do suplementów żywieniowych. Przestrzegam przed kupowaniem przezskórnych, lotionów udających suplementy żywieniowe, których producenci twierdzą dziwaczne rzeczy o ich działaniu
Autor:
"Flex" 2000r.Brian Haycock
PROHORMONY - By D. Tolson
------------------------------------------------------------------------------------
Prohormony są substancjami, które w organizmie ludzkim enzymatycznie konwertują do hormonów. Od sterydów anabolicznych różnią się siłą konwersji enzymatycznej, która jest ustalana wg legalności. Jednak ich działanie jest bardzo podobne do działania sterydów anabolicznych ? przyrost masy mięśniowej i siły. W zależności od tego jakie substancje są używane, prohormony maja także zdolność do spalania tkanki tłuszczowej, poprawiania libido, wzmacniania koncentracji i wyzwalania wielu innych pozytywnych rezultatów ich używania. Artykuł ten jest poświęcony właśnie prohormonom, zagadnieniom ich stosowania oraz ich wpływowi na organizm.
Ważnym jest aby podkreślić, że prohormony nie są do końca całkowicie bezpiecznymi substancjami pozbawionymi efektów ubocznych, więc decyzję o ich przyjmowaniu powinno się podejmować z rozwagą i po odpowiednim przygotowaniu teoretycznym. Rozeznanie w tym temacie może zmniejszyć lub zapobiec wystąpieniom skutków ubocznych stosowania prohormonów, takich jak ginekomastia (sucze sutki), powiększenie prostaty, utrata włosów, trądzik, letarg jak również zapobiec poważnym zmianom w organizmie.
-----------------------------------------------------------------------------------
Hormony docelowe
-----------------------------------------------------------------------------------
Prohormony konwertują do swoich aktywnych odpowiedników poprzez 17-hydroxysteroid dehydrogenase (17HSD) lub 3-beta-hydroxysteroid dehydrogenase (3HSD). Oto hormony, do których konwertują prohormony:
> Testosteron: Testosteron jest najpopularniejszym hormonem anabolicznym. Jest on bardzo efektywny, ale niesyty wiąże się także z wieloma skutkami ubocznymi, głównie dlatego, że konwertuje do DHT (dihydrotestosteronu) i estradiolu. Ze wzrostem poziomu estrogenu wiąże się ginekomastia i gromadzenie tłuszczu. Więc nadmiar estrogenu w organizmie nie prowadzi do estetycznych rezultatów w budowie ciała choć sam w sobie także wykazuje pewne działanie anaboliczne (takie jak np. retencja wody). Androstenedione i 4-androstenediol (4AD) konwertują w organizmie do testosteronu. 4AD jest uważany za znacznie lepszy od androstenedione, ponieważ ma on wyższy współczynnik konwersji i nie konwertuje do estrogenów ani DHT, w przeciwieństwie do androstenedione.
> Dihydrotestosterone (DHT): DHT jest uważany za silnie androgeniczny związek, co znaczy, że wpływa on na rozwój cech płciowych. Jego większe ilości występują głównie w prostacie, skórze, genitaliach, mózgu. Bardzo nieznaczne ilości występują w mięśniach szkieletowych. Wysoki poziom DHT prowadzi do trądziku, utraty włosów i przerostu prostaty. Jednak DHT ma dużo wspólnego z pozytywnymi efektami takimi jak działanie na centralny układ nerwowy (koncentracja na treningu), potencjał seksualny, zapobieganie wysokiemu poziomowi estrogenów. Sportowcy używający prohormonów DHT zazwyczaj odnotowują wzrost twardości mięśni. 3 alpha androstenediol (3 alpha), 3 beta androstenediol (3 beta), i 5 alpha androstenediol (5AA) konwertują w organizmie do DHT. 3 alpha jest zazwyczaj wybierany spośród trzech przedstawionych gdyż 5AA powoduje zbyt duży wzrost estrogenów a 3 beta ma mniejszy współczynnik konwersji.
> Nandrolon: Nandrolon jest powszechnie uważany za najbezpieczniejszy i najbardziej pozbawiony efektów ubocznych steryd. Nie konwertuje do DHT, co mogłoby spowodować przerost prostaty, nie powoduje trądziku ani wypadania włosów (w minimalnym stopniu). Jednakże ma on pewne niepożądane działania związane z estrogenami. Głównym takim działaniem jest utrata libido. 19-norandrostenedione i 19-nor-4-androstenediol (norandrodiol) konwertuja w organizmie do nandrolonu. Lepszym prohormonem z podanych dwóch jest norandrodiol, gdyż nie konwertuje on w dużym stopniu do estrogenów i wykazuje mocniejsze działanie.
> Boldenone: Boldenone powszechnie określa się jako steryd czystej masy mięśniowej. Posiada mniejszą od testosteronu konwersję do estrogenów i DHT. Ponadto jest stymulatorem apetytu. Prohormonem, który konwertuje do boldenonu jest 1,4-androstadiene-3,17-dione (1,4 andro).
> 1-testosterone: 1-testosterone (1-test) jest przez wielu uważany za prowadzący hormon siły i masy. Ponadto jest on 700% bardziej anaboliczny od testosteronu i nie konwertuje do estrogenów. Sportowcy używający 1-test notują natychmiastowe zwiększenie siły i masy, przyśpieszenie regeneracji oraz zmniejszenie poziomu tkanki tłuszczowej. Niestety 1-test jest bardzo androgeniczny i może spowodować trądzik i łysienie. Prekursorem 1-test jest 1-androstene-3beta, 17beta-diol (1AD), jak również dostępny jest także sam 1-testosterone.
-----------------------------------------------------------------------------------
Cykle i regeneracja organizmu
-----------------------------------------------------------------------------------
Przyjmowanie egzogennych hormonów lub prekursorów hormonalnych może prowadzić do wachlarza niepożądanych skutków ubocznych. Najbardziej znanym jest zahamowanie działania mechanizmu przysadka-jądra (HPTA). Powodem tego jest fakt, iż w momencie przyjmowania hormonów z zewnątrz organizm hamuje/wstrzymuje własna produkcję. Jednym ze skutków takiego działania (wspólnego dla prohormonów i sterydów) jest skurczenie się jąder. Dlatego właśnie prohormony przyjmuje się cyklicznie (przez określony okres czasu), wprowadzając pomiędzy cyklami okresy regeneracyjne mające na celu przywrócić naturalna produkcje hormonów i doprowadzić organizm do normalnego funkcjonowania. Cykl prohormonalny trwa zazwyczaj od 2 do 8 tygodni w zależności od przyjmowanej substancji, dawkowania i celu, a po nim następuje okres regeneracyjny trwający tyle samo co sam cykl lub dłużej. W trakcie regeneracji po cyklowej zazwyczaj zwiększa się ilość przyjmowanych kalorii a zmniejsza intensywność treningu w celu ułatwienia regeneracji.
Po większości cyklach, w celu przyspieszenia regeneracji (wydzielania własnego testosteronu) używa się konkretnych substancji. Najczęściej używane są substancje anty-estrogenowe. Substancje te wykazują podwójne działanie mające na celu zaniżyć poziom estrogenu, który wzrasta po cyklu oraz podsycić produkcje własnego testosteronu. Używa się do tego produktów takich jak 6-OXO lub leków dostępnych na receptę Clomid i Nolvadex.
-----------------------------------------------------------------------------------
Metody łączenia i dawkowania
-----------------------------------------------------------------------------------
Większość prohormonów dostępnych jest w różnych formach, które mogą być łączone w czasie podawania. Znane metody przyjmowania to ustna, trensdermalna i sublimacyjna.
Metoda ustna jest najprostszą metoda jednak łączy się ona z niska bioaktywnością przyjmowanej substancji i jej toksycznym działaniem na wątrobę. Ponadto metoda doustna wymaga częstego przyjmowania substancji, 3-4razy dziennie. Metoda sublimacyjna jest bardziej efektowna, ale jeżeli mamy znaleźć najefektowniejszą metodę przyjmowania tego typu związków to jest nią metoda transdermalna. Prohormony przyjmowane ta metodą utrzymują się w organizmie przez długi okres czasu ? 12 godzin i zachowują wysoką bioaktywność. Miejsca spryskiwań powinny być suche, najlepiej ogolone i zmieniane w czasie kolejnych spryskiwań w celu uniknięcia podrażnienia. Teoretycznie, niektóre prohormony mogą być także wstrzykiwane ale literatura mało mówi na ten temat i raczej unika się tego sposobu podawania substancji.
Używanie jednocześnie większej ilości prohormonów niż jeden jest powszechnie określane jako stacking. Takie postępowanie ma liczne zalety, gdyż różne prohormony uzupełniają się nawzajem. Większość stack?ów zawiera 4AD z powodu licznych zalet tej substancji, takich jak brak wpływu na zaniżenie libido. 4AD łączy się z 19-Nordiol lub 1-Test lub 1AD. Są to najpowszechniejsze stacki. W niektórych Zestaw (stack?ach) włącza się także substancję anty-estrogenową.
-----------------------------------------------------------------------------------
Efekty uboczne i profilaktyka.
-----------------------------------------------------------------------------------
> Ginekomastia: Gyno (sucze sutki) jest jednym z najbardziej obawianych działań niepożądanych substancji androgenicznych. Jest ona skutkiem zbyt wysokiego poziomu estrogenów w organizmie i może być zaostrzona nadmierna tkanką tłuszczową i czynnikami genetycznymi. Jeżeli obawiasz się gyno nie ryzykuj z prohormonami, które silnie aromatyzują. Profilaktyka polega na natychmiastowym rozpoczęciu przyjmowania leków anty-estrogenowych takich jak Nolvadex w momencie pojawienia się objawów gyno, takich jak powiększone lub swędzące sutki. Jeżeli zauważysz objawy natychmiast przerwij cykl.
> Trądzik: W większości przypadków jest to działanie, z którym po prostu będziesz musiał nauczyć się żyć decydując się na prohormony czy sterydy. Jednak są osoby bardziej i mniej podatne więc trądzik może występować w różnym nasileniu. Profilaktyka polega na stosowaniu leków i substancji zalecanych dermatologicznie. Uwaga, jeżeli przyjmujesz Accutane (isotretinoin), prohormony nie powinny być zażywane w tym samym czasie.
> Łysienie i przerost prostaty: główna przyczyna zarówno łysienia jak i przerostu prostaty w czasie przyjmowania prohormonów jest gromadzenie się dużych ilości DHT w skórze i prostacie. Oczywiście jest to spowodowane przez prekursory DHT, więc jeżeli nasza troska spoczywa na tych działaniach niepożądanych powinniśmy owych prekursorów unikać. Profilaktyka/leczenie łysienia opiera się na wielu dostępnych lekarstwach zawierających w swoim składzie minoxidil, azeleic acid, Folligen, Nizoral, retinoic acid, i spironolactone. Finasteride (Propecia, Proscar) zapobiegają konwersji testosteronu do DHT co może zapobiec łysieniu i przerostowi prostaty, jak również powstrzymać korzyści płynące z obecności DHT w organizmie. Ekstrakt z rośliny Saw palmetto również zapobiega konwersji testosteronu do DHT.
> Efekty psychologiczne: depresja, zmęczenie, bezsenność mogą być skutkami przyjmowania prohormonów. Jeżeli przyjmujesz leki antydepresyjne dodatkowo przyjmowane prohormony na pewno nie pomogą ci pozbyć się depresji. Więc jeżeli cierpisz na to schorzenie używanie prohormonów nie jest wskazane. Bezsenność może być zlikwidowana przy pomocy leków takich jak melatonina. Jeżeli przyjmowanie prohormonów objawia się silną depresją i nieznośnym zmęczeniem zaleca się skierować na inne substancje prohormonalne lub zaniechać przyjmowania. Można z nimi walczyć również przy użyciu różnych suplementów takich jak St. Johns Wort i 5-HTP.
> Problemy z wątrobą/nerkami: toksyczny wpływ prohormonów na wątrobę i nerki to sprawa dyskusyjna. Problem wątroby jest poważniejszy. Profilaktyka polega na przyjmowaniu leków i substancji osłonowych takich jak acetyl-l-carnitine, ALA, coenzyme Q10, i zielona herbata. Ponadto na cyklu powinno się zachować zdrowe nawyki żywieniowe.
-----------------------------------------------------------------------------------
Status legalności substancji prohormonalnych
-----------------------------------------------------------------------------------
Prohormony są obecnie uznane za substancje legalne (w USA) i dopuszczone do handlu i użycia. Jednak w przyszłości może to ulec zmianie gdyż pojawiają się propozycje o zmianie ustawodawstwa w tej sprawie.
-----------------------------------------------------------------------------------
Hormony metylowane
-----------------------------------------------------------------------------------
W ostatnim czasie na rynek prohormonów napłynęły nowe związki określane jako 17 alpha-alkaliczne lub metylowane. Związki te są dość mocne i nie powinny być używane przez niedoświadczonych użytkowników. Grupa metylowa pozwala im oprzeć się metabolizmowi wątroby, czyniąc je tym samym wysoce oralnie ? bioaktywnymi. Jednocześnie czyni to je w pewnym stopniu toksycznymi dla wątroby i dlatego powinny być one używane z ostrożnością. Szczególnie negatywnie oddziałują na wątrobę przyjmowane dłużej niż 2 tygodnie lub łączone z innymi metylowanymi sterydami. Zaleca się używania suplementów lub leków osłonowych na wątrobę w czasie stosowania tych związków. Ponadto stanowczo odradza się obciążania w tym okresie wątroby innymi związkami takimi jak alkohol lub leki.
Metyle powinny być używane w cyklach 1 ? 2 tygodniowych. Osoby preferujące długie cykle powinny obrać następującą strategię: zastosować jeden środek główny i włączać do niego steryd metylowy w trybie 1 tydzień ON ? 1 tydzień OFF lub 2 tygodnie ON ? 2 tygodnie OFF.
Powszechnie mówi się, że sterydy metylowane są bardziej bioaktywne lub mocniejsze od swoich podstawowych odpowiedników. Jednak metyle zaliczyć należy do całkiem innych związków, których efekty różnią się od zwykłych prohormonów. Przykładowo, należy się spodziewać zupełnie innych efektów stosując metyl-1,4-andro i 1,4-andro. Każdy z tych związków należy postrzegać osobno.
Oto niektóre z metylowanych sterydów dostępnych na rynku:
> Metyl-1-testosteronu: Methyl-1-testosterone (M1T), szybko zyskał na popularności z prostego powodu ? jest tani i silnie anaboliczny! Biorąc pod uwagę jego moc efekty androgeniczne są bardzo niewielkie. Raporty na temat tego związku różnią się, szczególnie w opisie efektów ubocznych, które raz opisywane są jako bardzo szerokie a innym razem jako niewielkie. Główne działania niepożądane to letarg, podniesione ciśnienie krwi i bóle stawów. Występuje także zmniejszenie apetytu. 4-AD jest dobrym dodatkiem do cyklu na M1T, dzięki niemu możemy uniknąć niektórych efektów ubocznych. Zalecana dzienna dawka to 5-10 mg lub 10-20 mg dla bardziej doświadczonych użytkowników.
> Methyl-1,4-androstadienediol: związek ten jest prohormonalnym odpowiednikiem sterydu o nazwie methandrostenolone, popularnie znanym jako Dianabol. Dianabol jest jednym z najpopularniejszych sterydów wśród kulturystów, gdyż powoduję duże przyrosty siły i masy w krótkim czasie. Prawdopodobieństwo wystąpienia efektów androgenicznych jest niskie, jednak występują efekty estrogenowe dlatego wskazane jest zaopatrzyć się w produkty antyestrogenowe w czasie używania tej substancji. Najbardziej powszechnym działaniem niepożądanym tej substancji jest ogólna opuchlizna. Zalecane dawkowanie to 20-30 mg, bardziej doświadczeni użytkownicy mogą się pokusić o 30-50 mg.
> Methyldienolone: związek ten jest strukturalnie potężnym sterydem pokrewnym do metyltrienolonu, metylowanej wersji trenbolonu. Jest wysoce anaboliczny, umiarkowanie androgenny i ?niechętny? do produkcji efektów estrogenowych. Jest to nowy, niedawno wprowadzony na rynek związek. Jest on bardzo toksyczny dla wątroby i dlatego musi być przyjmowany w towarzystwie leków osłonowych. Rekomendowana dawka to 1-3 mg dziennie lub 4-5 mg dla wysoce doświadczonych użytkowników.
> Methyl-5-alpha-androstenediol: związek ten jest prohormonalnym odpowiednikiem metylu-dihydrotestosteronu (metyl-DHT). Posiada podobne działanie do DHT i jego prekursorów, czyli wysoce androgeniczne i anty-estrogenowe, jednak niskie działanie anaboliczne. Związek ten używany jest jako stymulant przedtreningowy. Użytkownicy notują na M5AA duże przyrosty siły i utwardzenie muskulatury. Osoby decydujące się na cykl tym środkiem powinny być świadome jego siły androgenicznej i efektów z nią związanych, takich jak łysienie. Zalecana dzienna dawka to 5-15 mg, lub 20-30 mg dla bardzo doświadczonych użytkowników.
> Methyl-4-androstenediol: domniemany odpowiednik metylu-testosteronu. Ogólnie uważany za substancję nieatrakcyjną, jednak niesie on ze sobą pewne działania pożądane. Metyl-testosteronu konwertuje do metylu-estradiolu i metylu-DHT co powoduje estrogenowe i androgeniczne skutki uboczne. Dawkowanie 150-300 mg.
Edytowany przez Templarek, 14 maj 2009 - 20:45 .
Nowy na pokładzie
trawkaaa.gif 309,05K
166 pobrań
Się rozkreca
Edytowany przez swpnwip21, 14 maj 2009 - 19:40 .
KFD Silver
Się rozkreca
Się rozkreca
Nowy na pokładzie
szanowny kolego ,a ajk zarzuce sobie jakies tabsy na prostate z now foods ,to chyba bedzie troche lepiej na wszelki wypadekPM to silnie androgenny środek, kłucie w jajku może oznaczać problemy z prostatą, Po Epistane najlepiej odblok zrobić - dzień po ostatniej kapsułce epi clomid i tamoxifen. 7 tabs clomidu i 14 tamoxa powinno styknąc
KFD Premium
Ryjówkarz Kokardo-Aksamitny
bejbik on dzjus
KFD Premium
bejbik on dzjus
ta pompa jest o tyle dziwna ,ze nie widzisz zalewania na zewnatrz a czujesz ja nawet budzac sie rano
Edytowany przez SLIN, 20 wrzesień 2009 - 18:58 .
KFD Premium
BJJ TEAM
Się rozkreca
KFD Premium
suchszy
Get Big or Die Tryin'
KFD Premium
a jak wyglada sprawa z oslonkami i odblokiem?? verdin hepatil i odblok sklepowy wystarcza???
Zaloguj się
Rejestracja
Wróć do góry
