To choroba nowotworowa żołądka wywodząca się z nabłonka pokrywającego błonę śluzową żołądka.
Obraz makroskopowy (czyli bez zastosowania technik powiększania obrazu) jest bardzo różnorodny (polip, owrzodzenie, naciek ściany przewodu pokarmowego). O rozpoznaniu nie decyduje obraz makroskopowy lecz badanie mikroskopowe.

W tym celu w czasie badania fiberoskopowego (endoskopowego) np. gastroskopii, kolonoskopii, specjalnymi kleszczykami biopsyjnymi zostają pobrane wycinki ze śluzówki przewodu pokarmowego (zabieg ten nie jest bolesny). Następnie pobrany materiał tkankowy jest specjalnie przygotowany i w końcu poddany ocenie mikroskopowej przez patologa, który znając opis obrazu makroskopowego zmiany oraz jej obraz mikroskopowy ustala tzw. rozpoznanie histopatologiczne. W żołądku, częściej (statystycznie) niż w innych fragmentach przewodu pokarmowego występuje nowotwór złośliwy. Dzięki badaniu endoskopowemu i histopatologicznemu istnieje możliwość wykrycia tzw. wczesnego raka żołądka. Charakteryzuje się on bardzo dobrym rokowaniem (ponad 90% osób przeżywa okres 5 lat, pod warunkiem przeprowadzenia zabiegu chirurgicznego).

Stany obciążenia wysokim ryzykiem nowotworu w żołądku (stany przednowotworowe) to: polipy gruczolakowe, przewlekłe zanikowe zapalenie żołądka, stan po częściowej resekcji żołądka, metaplazja jelitowa tj. przekształcanie się nabłonka śluzówki żołądka w nabłonek jelitowy, przewlekłe owrzodzenie żołądka.

OBJAWY

- przewlekłe bóle brzucha, zwłaszcza o stałym charakterze, zlokalizowane w nadbrzuszu, nasilające się po posiłku a zmniejszające się na czczo, nieustępujące po lekach zobojętniających sok żołądkowy
- nudności i wymioty
- brak apetytu (szczególnie niechęć do jedzenia mięsa) i utrata masy ciała
- pojawienie się uczucia sytości wkrótce po rozpoczęciu jedzenia
- objawy związane z niedokrwistością
- dysfagia
- czarny stolec
- stan podgorączkowy
- zespoły paraneoplastyczne, np. acanthosis nigricans
- ewentualnie wyczuwalny guz w nadbrzuszu (późny objaw)
- powiększona wątroba, puchlina brzuszna
- objaw Troisiera (powiększony węzeł Virchowa)

LECZENIE

Szansą na wyleczenie jest radykalne wycięcie nowotworu wraz z okolicznymi węzłami chłonnymi. Nawet w przypadku zmian, które wydają się być nieoperacyjne, powinno się rozważyć jednak leczenie operacyjne, gdyż ułatwia ono leczenie paliatywne ale również zmniejsza ryzko wystapienia niedrożności przewodu pokarmowego, czy masywnego krwawienia.

leczenie chirurgiczne
- gastrektomia subtotalna czyli prawie całkowite wycięcie żołądka z następowym zespoleniem żołądkowo-dwunastniczym lub żołądkowo-jelitowym oraz wycięciem sieci większej i sieci mniejszej. W niektórych przypadkach konieczne jest też usunięcie śledziony i ogona trzustki.
o gastrektomia totalna czyli całkowite wycięcie żołądka
chemioterapia ma ograniczoną wartość i jest stosowana tylko w celu poprawy długości lub jakości życia. Stosuje się wiele metod chemioterapii, zwykle w oparciu o wiele leków
- fluorouracyl (jedyny stosowany w monoterapii)
- fluorouracyl i leukoworyna
- fluorouracyl i doksorubicyna i metotreksat
- fluorouracyl i doksorubicyna i mitomycyna
- fluorouracyl i etopozyd i cisplatyna
- fluorouracyl i etopozyd iepirubicyna
radioterapia jest stosowna jedynie jako metoda paliatywna, mogąca zmniejszyć dolegliwości bólowe

Na podstawie zdrowie.med.pl